Hey allemaal!
Leuk dat jullie mijn blog bekijken en geïnteresseerd zijn in mijn allereerste blog! Zoals jullie waarschijnlijk al hebben gelezen, ik ga samen met mijn familie verhuizen naar Australie! Vandaag ga ik jullie vertellen hoe en wat en waarom ik ga verhuizen!
Laat ik eerst bij het begin beginnen:
Mijn ouders leek het altijd al leuk om te emigreren. Bij ons is het geen onbekend terrijn, want ik heb veel familie in het buitenland wonen. Toen ik wat jonger was wilde mijn ouders emigreren naar Italië, maar mijn vader wilde nog even wachten tot we wat ouder waren! Toen waren we wat ouder, maar we hadden natuurlijk onze vriendjes en vriendinnetjes hier in Nederland. Dus ging het niet door! Nu zijn we al heel wat ouder en stond er voor mijn vaders werk een baan open in Australië. Toen mijn ouders daar mee kwamen, had ik zo iets van WAUW gaaaf!
We zijn daar geweest deze zomervakantie en dan denk je lekker op vakantie naar Australië. Maar nee zo voelde het niet... Het was heel erg leuk (ook al was het winter: 8 tot 9 graden, dus dat viel heel erg mee voor een winter) en leuke mensen daar, maar toen ik daar was besef je wel goh ik ga hier wonen. Dan kijk je er heel anders naar dan dat je op vakantie gaat. We hebben daar de stad, huizen, het strand en veel scholen bekeken.
Scholen
Het systeem in Australie is heeel anders dan in Nederland. Eerst heb je een soort lagere school, daarna the middle school en dan de senior school. De seniorschool lijkt heel erg op de middelbareschool hier in Nederland, maar het is wat uitdagender! Tot mijn 18e moet ik naar de seniorschool! Het was wel grappig, want iedereen heeft daar een uniform aan! Wat ik niet wist is dat de regels daar zo streng zijn kwa uiterlijk. Ik vond het uniform wel erg belangrijk, want je loopt er toch nog wel een aantal jaar mee. We zijn bij scholen gaan kijken met een paars uniform en een geel uniform. De school waar ik nu heen ga, vonden we erg goed en heeft gelukkig ook een leuk uniform: blauw!! Wel mag ik op die school geen make-up op en mijn haar moet vast met een blauw of wit elastiekje (de kleuren van de school), ook moet ik van die zwarte open schoentjes met een klittenbandje... Verschrikkenlijk! Maarja daar zijn ze het gewend. In de zomervakantie heb ik een dagje meegelopen op die school en het viel mij erg op dat ze heel veel van sport houden en overal in geïnteresseerd zijn. Ze vroegen me zelfs wat mijn ouders voor werk deden en hoe ze heten! Die vraag heb ik bij mijn eerste ontmoeting van mensen nog nooit gehoord! Verder vond ik de klas heel leuk en ik kijk er erg naar uit in die klas te komen. Wat ik nog wel een beetje vreemd vind, is dat jongens en meisjes tot year 10 (in dat jaar zit ik volgend jaar) gescheiden van elkaar zitten. Je hebt dus jongens en meisjes klassen. Het zal dus denk ik voor hun wel een beetje vreemd zijn om gemixt bij elkaar in de klas te zitten, maar hier zijn we het natuurlijk al gewend!
Huis
We weten nog niet exact waar we gaan wonen, maar we hopen dichtbij het strand te kunnen wonen! We kunnen pas ongeveer 6 weken voor vertrek een huis uitkiezen, want we nemen een huurhuis. Ik kan er echt NIET tegen dat het zo onduidelijk is! Maarja we kunnen en niks aan doen. Melbourne is heel groot (ongeveer zo groot als provincie Utrecht), dus we hopen ook een beetje dicht bij de stad te kunnen wonen. In de stad word hem niet, want dat is ontzettend duur en het lijkt me niet heel fijn om van het rustige nederland continu in het centrum van de stad te zijn! Ik laat jullie zo snel mogenlijk weten wanneer we een huis hebben gevonden!
hond
Onze hond Marley gaat natuurlijk ook mee! De vlucht zelf naar Australie is al echt HEEL lang (ongeveer 20 uur). Voor Marley is het nog langer 48 uur ongeveer!!! Niet normaal! Ik vind het echt heel zielig, dus ik hoop dat hij een beetje goed verzorgt wordt! Waarschijnlijk vliegen we met KLM of/en Emerites, maar als dat zo ver is laat ik dat jullie weten. Na die lange vlucht moet Marley ook nog 2 weken in carantene... Ik heb het met hem te doen!
Over dit alles
Toen moesten we beslissen of we naar australië wilde en als een van ons (mijn broertje, zus, moeder of vader) het er niet mee eens was, gingen we niet. Uiteindelijk hebben we met z'n alle besloten deze ervaring aan te gaan en vind ik het toch wel heel erg gaaf wat we gaan doen, wel ga ik mijn familie en vrienden heel erg missen! Ik kijk er dan ook echt niet naar uit om afscheid te nemen van het land zelf en de mensen om mij heen. Ik kijk wel uit naar het splinternieuwe deel in mijn leven!
Dit was best een lange blog, want ik wilde jullie even bij kletsen over wat ik allemaal weet over de verhuizing, maar de volgende blog word het denk ik wel iets korter! Ik vind het super leuk als je een recentie schrijft met vragen of opmerkingen en dan zal ik het meenemen in mijn blog!
